Ինչպես ասում են, տղամարդկանց հոգեբանությունը ինչպես կանացի տրամաբանությունը անհնար է հասկանալ :)
Տղամարդիկ համարվում են ուժեղ սեռ, նրանց ուսերին է՝ պահել աշխարհը: Նրանք կառուցում են, ջախջախում, պայքարում, նրանց ուսերին մշտապես ամենաբարդ և պատասխանատու աշխատանքն է: Բայց բացի աշխատանքից, տղամարդիկ միշտ վաստակել են զումար, իշխանություն և փառք: Այդպես շարունակվում է հարյուրամյակներ:
Մինչդեռ չկան կանոններ առանց բացառությունների, անխոսափելի է դա նաև տղամարդկային հոգեբանության հետ շփումում:
Հաջողությունը միանգամայն պարտադիր է տղամարդու համար, որպեսզի կայանա որպես անձ: Եվ որքան շատ են սահմանները, որոնցում նա հաջողակ է, այնքան ավելի շատ են խթանիչները՝ հետագա «պայքարների» համար: Այդպիսի հոգեբանական ուղղությունը եղել է միշտ:
Օրինակ՝ տղամարդը, ցանկանալով շարունակել իր սեռը, պետք է ապացուցի կողակցին, որ հենց ինքն է արժանի լինել նրա երեխաների հայրը: Ապացուցել ողջ աշխարհին, որ հենց ինքն է ամենախելացին, ամենաուժեղը, ամենա-ամենա-ամենան:
Տղամարդու հոգեբանության ուղղվածությունը հաջողության հասնելու համար ծնում է այն տարօրինակությունները, որոնք կանայք անկարող են հասկանալ: Տղամարդիկ կարող են խորհել իրադարձության մասին ամբողջապես, գնահատել հիմնական տենդենցները և կապ հաստատել մասերի միջև: Հարկավոր է ընդունել, որ տղամարդիկ կարող են ավելի լավ վերահսկել իրենց էմոցիաները: Բացի այդ, նրանց հատուկ է թաքցնել թուլությունը, լռակյացությունը, վիրավորանքները, անհաջողությունները: Եվ ոչ թե այն պատճառով, որ չեն վստահում իրենց կողակցին: Պարզապես լացելը հատուկ չէ տղամարդկանց հոգեբանությանը: Դա դարձնում է տղամարդկանց կանացի և զրկում հաջող տղամարդու ստատուսից, որին նրանք այդքան ձգտում են:
Սակայն տղամարդուն հարկավոր է օգնություն: Եթե նա չի հասնում իր նպատակին, նա կորցնում է իրեն: Եվ կարող է հուսախաբվել, հրաժարվել հետագա պայքարից: Այդ դեպքերում հարկավոր է գտնել մասնակցության համապատասխան հոգեբանական օգնություն ցուցաբերել:
Ձեր տղամարդը պատրաստ է հավատալ ձեր խոսքերին՝ այն մասին, որ նա ամենախելացին, ամենաուժեղն է, որ նրա մոտ ամեն ինչ կստացվի: Երբեմն այդ բավական պարզ խոսքերը կարող են բավական լինել, որպեսզի վերածնվի:
