Երբեմն քեզնից այն կողմ ոչինչ չեմ տեսնում. Երբեմն առանց քեզ ոչինչ չի լինում. Երբեմն էլ առանց քեզ ու քեզնից այն կողմ աշխարհ չի լինում:
Այ թե իմանայիր,որ իմ միակն ես Ու թե հասկանայիր ,որ իմ աշխարհն ես : Թե շարունակեմ իմ այս թե-երը, Գուցե վերջանան իմ այս թերթերը:
Ծանր են հիմա գրված տողերս. Ծանր է սի՛րտս.ծանր է հոգի՛ս: Զուտ ճամփա չկա քեզնից դեպի ինձ, Ինձնից դեպի քեզ լռություն կա լոկ: Լռություն որտեղ կույր է ամեն բան . Լռություն որտեղ խուլ է ամեն բան: Բայց այժմ չգիտեմ կու՞յր եմ ես,թե՞ խուլ. Երնեկ կույր լինեի ու չտեսնեի աչքեր ինձ նայող Կամ էլ խուլ լինեի ու չլսեի բառեր ինձ կանչող: Բայց ոչ, հարգելի՛ս, Ես զուտ մի աղջնակ Մի աղջնակ եմ գեթ: Կույրին աչք է պետք, խուլին էլ՝ ականջ. Կաղին ոտք է պետք, մեռնողին՝ հոգի, Իսկ այս աղջկան միայն մի հոգի: Դու՛,հենց դու՛ես պետք, Իմ սի՛րտ ու հոգի՛:
